Ένα χαμόγελο θα τ’ άλλαζε όλα
Ε ίναι Δευτέρα πρωί. Μπαίνεις στο αυτοκίνητο με προορισμό τη δουλειά σου. Ένας οδηγός σου παραχωρεί προτεραιότητα. Συνεχίζεις το δρόμο σου αδιάφορος. Σταματάς ν’ αγοράσεις καφέ. Η κοπέλα πίσω από τον πάγκο σε καλημερίζει. Λες μια καλημέρα με το ζόρι κι ύστερα φεύγεις σιωπηλός. Στη δουλειά σου, ο νέος συνάδελφός κάνει ένα λάθος. Εξοργίζεσαι και τον προσβάλλεις. Η μέρα κυλάει σε βαρύ κλίμα. Λίγο πριν τελειώσει η βάρδιά σου ένας πελάτης σου μιλάει με αγένεια. Επιστρέφοντας στο σπίτι κουρασμένος, θυμωμένος κι αφηρημένος, δε βλέπεις την πινακίδα stop. Ο ήχος της κόρνας και κάποια κοσμητικά επίθετα σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα.Τη νύχτα ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου κι αναρωτιέσαι γιατί ο κόσμος να είναι τόσο άσχημος; Γιατί να ξέρεις πως κάθε μέρα που θα πας στη δουλειά θα πρέπει ν’ αντιμετωπίσεις ανθρώπους θλιμμένους, αγενείς κι εγωιστές; Ίσως αν επέστρεφες νοερά στην αρχή της ημέρας σου να έβρισκες την απάντηση. Μάλλον θα ήταν καλύτερο να είχες ευχαριστήσει μ’ ένα νε...