Περασμένες δώδεκα
Ήταν περασμένες δώδεκα τότε που ξορκίσαμε τον φόβο. Τον θρέψαμε για χρόνια. Λίγα ψίχουλα πρέπει, μεγάλες δόσεις δειλίας, λίτρα παρελθόντος τον θέριεψαν. Ήταν περασμένες δώδεκα κι έξω είχε ζέστη. Έβγαλες τα βέλη από τη φαρέτρα σου και σκότωσες όλα τα ίσως. Ήταν περασμένες δώδεκα κι ήρθα και φίλησα την πληγή στον καρπό σου. Κι ήτανε χρόνια που παλεύαμε, χρόνια που τυφλοί πέφταμε πάνω σε τοίχους. Κι ύστερα ξημέρωσε. Γεννηθήκαμε ξανά μέσα απ' τις στάχτες μας και χαθήκαμε για 'κει που λίγοι μπορούν να πάνε. ~Φρόσω Αποστόλου~