Η καγκελόπορτα της αγάπης- Απόσπασμα της ομιλίας του συγγραφέα Γιώργου Σανιδά
Το βιβλίο της Φρόσως αποτελεί μια ωδή στην αθωότητα της αγνής και άδολης φιλίας. Εκείνη που ξεκινά εξ απαλών ονύχων. Τότε που διαπλάθονται οι χαρακτήρες και διαμορφώνονται οι προσωπικότητες, τότε που η καρδιά σκιρτά απ' τα πρώτα ερωτικά τσιμπήματα και πάλλεται απ' τα μικρά μα τόσο μεγάλα γλυκόπικρα βασανάκια της νιότης.
Στις σελίδες του αποκαλύπτεται ένας θησαυρός πολύτιμων συμβουλών για νέους και νέες που συνθέτουν οδηγό υγειούς ωρίμανσης και αποφυγής λαθών και κινδύνων. Από τις πρώτες αράδες υπόσχεται ασφάλεια και εμπιστοσύνη ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις τη συγγραφέα.
Προσφέρει όμως και κάτι άλλο η Φρόσω, χρησιμότατο για τους μεγαλύτερους αναγνώστες της. Χτίζει μια γέφυρα ιδανικής επικοινωνίας των νέων με τους μεγάλους στο όνομα της θείας Αμαλίας. Η Αμαλία με την ολάνθιστη αυλή της και τις ζωγραφισμένες γλάστρες της, όπου ξεχωρίζει εκείνη με το ζευγάρι στο ηλιοβασίλεμα, η Αμαλία με το χαρούμενο πολύχρωμο σπίτι της, η Αμαλία με τα ζεστά γλυκίσματά της, ξέρει να ξεκλειδώνει τις παιδικές ψυχές κι εκείνες παραδίδονται αμαχητί στη γοητεία και την αγάπη της.
Κι έξω απ'το σπίτι ο όμορφος κήπος κι ακόμα πιο έξω "η καγκελόπορτα της αγάπης", η είσοδος στον περιζήτητο κόσμο της ασφάλειας που όλοι ψάχνουμε στη ζωή μας. Όποτε ανοίγει αυτή η παλιά καγκελόπορτα, τρίζει. Τρίζει απ' το βάρος του παρελθόντος κι απ' την προσδοκία ενός καλύτερου μέλλοντος. Τρίζει ως αντίδραση στη δράση, ως απάντηση στην αδράνεια. Τρίζει από ανησυχία για έναν κόσμο εκεί έξω, σκοτεινό κι απρόβλεπτο. Τρίζει από την πληρότητα του έρωτα. Ο ασίγαστος έρωτας κυριαρχεί και φωτίζει το λογοτεχνικό σύμπαν στο βιβλίο της Φρόσως Αποστόλου.
Ο λόγος της καθαρός, κρυστάλλινος, φρέσκος.Η γραφή της ρεαλιστική, οι διάλογοι ολοζώντανοι. Η ροή γρήγορη, η πλοκή αριστοτεχνικά δεμένη. Όλα λοιπόν συνθέτουν ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί ως το τέλος από μικρούς και μεγάλους. Κι ακόμα κάτι πιο εντυπωσιακό: ενώ η αφήγησή της είναι γραμμική, ξεκινάει δηλαδή απ' την αρχή της ιστορίας, σπάει τη μονοτονία με περίτεχνες εναλλαγές ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, ενώ εξιστορούνται παράλληλα σε μικρά κεφάλαια, οι ζωές διαφορετικών ανθρώπων τμηματικά, σε διαφορετικές εποχές και διαφορετικά σκηνικά.
Υπάρχουν όμως και σαφή δείγματα έντεχνου λόγου στο έργο της που αποτελούν σαφή δείγματα έντεχνου λόγου στο έργο της Φρόσως Αποστόλου και το λέω μετά λόγου γνώσεως καθώς γνωρίζω πόσο αγαπά το δημιουργικό διάβασμα και προπάντως τη συγγραφή.
Στις σελίδες του αποκαλύπτεται ένας θησαυρός πολύτιμων συμβουλών για νέους και νέες που συνθέτουν οδηγό υγειούς ωρίμανσης και αποφυγής λαθών και κινδύνων. Από τις πρώτες αράδες υπόσχεται ασφάλεια και εμπιστοσύνη ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις τη συγγραφέα.
Προσφέρει όμως και κάτι άλλο η Φρόσω, χρησιμότατο για τους μεγαλύτερους αναγνώστες της. Χτίζει μια γέφυρα ιδανικής επικοινωνίας των νέων με τους μεγάλους στο όνομα της θείας Αμαλίας. Η Αμαλία με την ολάνθιστη αυλή της και τις ζωγραφισμένες γλάστρες της, όπου ξεχωρίζει εκείνη με το ζευγάρι στο ηλιοβασίλεμα, η Αμαλία με το χαρούμενο πολύχρωμο σπίτι της, η Αμαλία με τα ζεστά γλυκίσματά της, ξέρει να ξεκλειδώνει τις παιδικές ψυχές κι εκείνες παραδίδονται αμαχητί στη γοητεία και την αγάπη της.
Κι έξω απ'το σπίτι ο όμορφος κήπος κι ακόμα πιο έξω "η καγκελόπορτα της αγάπης", η είσοδος στον περιζήτητο κόσμο της ασφάλειας που όλοι ψάχνουμε στη ζωή μας. Όποτε ανοίγει αυτή η παλιά καγκελόπορτα, τρίζει. Τρίζει απ' το βάρος του παρελθόντος κι απ' την προσδοκία ενός καλύτερου μέλλοντος. Τρίζει ως αντίδραση στη δράση, ως απάντηση στην αδράνεια. Τρίζει από ανησυχία για έναν κόσμο εκεί έξω, σκοτεινό κι απρόβλεπτο. Τρίζει από την πληρότητα του έρωτα. Ο ασίγαστος έρωτας κυριαρχεί και φωτίζει το λογοτεχνικό σύμπαν στο βιβλίο της Φρόσως Αποστόλου.
Ο λόγος της καθαρός, κρυστάλλινος, φρέσκος.Η γραφή της ρεαλιστική, οι διάλογοι ολοζώντανοι. Η ροή γρήγορη, η πλοκή αριστοτεχνικά δεμένη. Όλα λοιπόν συνθέτουν ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί ως το τέλος από μικρούς και μεγάλους. Κι ακόμα κάτι πιο εντυπωσιακό: ενώ η αφήγησή της είναι γραμμική, ξεκινάει δηλαδή απ' την αρχή της ιστορίας, σπάει τη μονοτονία με περίτεχνες εναλλαγές ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, ενώ εξιστορούνται παράλληλα σε μικρά κεφάλαια, οι ζωές διαφορετικών ανθρώπων τμηματικά, σε διαφορετικές εποχές και διαφορετικά σκηνικά.
Υπάρχουν όμως και σαφή δείγματα έντεχνου λόγου στο έργο της που αποτελούν σαφή δείγματα έντεχνου λόγου στο έργο της Φρόσως Αποστόλου και το λέω μετά λόγου γνώσεως καθώς γνωρίζω πόσο αγαπά το δημιουργικό διάβασμα και προπάντως τη συγγραφή.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου