Ψυχή γραμμένη, του συγγραφέα Κώστα Μπέζα
Όταν ένα βιβλίο με κερδίζει το καταλαβαίνω στις σελίδες που γυρνούν αβίαστα, στις λέξεις που ρουφάω, στη βοή του κόσμου που δεν ακούω πια γιατί ο συγγραφέας έχει καταφέρει να με ταξιδέψει πολύ μακριά. Αυτό ακριβώς συνέβη και με το έργο του Κώστα Μπέζα. Ο Κώστας μας μιλάει για την αγάπη της γιαγιάς, ένα θέμα το οποίο πρώτη φορά συναντώ σε βιβλίο. Εκείνος ένιωσε την ανάγκη να υμνήσει μια παρουσία που πολλοί από εμάς είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε και όπως γράφει και στο εξώφυλλο η αγάπη της κάποιες φορές είναι μεγαλύτερη από της μάνας. Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει σε μονοπάτια νοσταλγικά, περπατάμε μαζί του στο χωριό του, το Ριζό Ιωαννίνων, σπρώχνουμε την πόρτα της αυλής στο σπίτι της γιαγιάς Μαρίας, τρώμε ρόδι από τη ροδιά της, κομμένο από τα χέρια της, μυρίζουμε τη ρίγανη που όπως μας λέει ο Κώστας, εκεί στο χωριό του μυρίζει διαφορετικά απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας, ακούμε τα τραγούδια της και τις συμβουλές της. Η γιαγιά Μαρία, μια γυναίκα ταλαιπωρημένη από τη ζωή έχει στην ψυχή τ...